2 Sierpnia: Heroiczne dzieje Witolda Pileckiego - Dlaczego ta data jest tak istotna dla naszego muzeum?
2 sierpnia 1944 roku, w apogeum Powstania Warszawskiego, Witold Pilecki i Jan Redzej - dwaj uciekinierzy z niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz - wstąpili do Zgrupowania "Chrobry II". Tego dnia, który oznaczał początek ich udziału w walkach na ulicach Warszawy, to symboliczna data dla Muzeum Pamiątek po Janie Matejce "Koryznówka" w Nowym Wiśniczu.
Fot. zbiory Muzeum Pamiątek po Janie Matejce "Koryznówka" w Nowym Wiśniczu
Pilecki, znany z infiltracji Auschwitz i udokumentowania nazistowskich zbrodni, oraz Redzej podjęli się zadań, które nie były dla nich obce: walka z okupantem. Pierwszym ich zadaniem była likwidacja niemieckich punktów oporu w rejonie małego getta oraz unieszkodliwienie "gołębiarzy" - niemieckich strzelców wyborowych. W dniach 3-4 sierpnia wzięli udział w zdobyciu budynków Poczty Dworcowej, Domu Turysty i Wojskowego Instytutu Geograficznego.
5 sierpnia był dniem tragicznym, gdyż podczas próby zdobycia budynku starostwa zginął Jan Redzej. Pilecki natomiast, pomimo ryzyka i zagrożenia, kontynuował walkę.
Ostatecznie, Pilecki został przydzielony do kompanii "Warszawianka", gdzie początkowo służył jako szeregowiec, nie przyznając się do posiadanych stopni wojskowych. W późniejszym czasie został dowódcą plutonu i zastępcą dowódcy kompanii. Pod koniec września, jego kompania walczyła w rejonie ul. Towarowej, Miedzianej i Pańskiej.
W dniu kapitulacji Powstania, 4 października, Pilecki ukrył część broni swojego oddziału, zanim został przetransportowany do obozu jenieckiego w Lamsdorf, a później do Oflagu VII A w Murnau.
Dzieje Pileckiego są integralną częścią historii Powstania Warszawskiego, a data 2 sierpnia, gdy rozpoczął on swój heroiczny udział w Powstaniu, to wyjątkowy moment, który nasze muzeum pragnie uczcić i przypominać.
