Jakie objawy niesie ze sobą stożek rogówki?

Stożek rogówki to problem dotyczący średnio 1 na każdy 1000 osób na świecie.

Schorzenie może pojawić się w każdym wieku, a statystycznie najczęściej występuje u młodych mężczyzn ok. 25-35. roku życia. Jakie są jego objawy? I w jaki sposób można z nim walczyć? Odpowiedzi znajdziesz poniżej!

Kiedy rogówka ulega deformacji
Rogówka to zewnętrzna warstwa naszej gałki ocznej. Stanowi pierwszą, najbardziej podstawową barierę ochronną, a do tego odpowiada za znaczną część mocy skupiającej oka. Tym samym pełni bardzo ważne funkcje dla naszego narządu wzroku. U większości ludzi jest okrągła i ma gładką, równą powierzchnię. Niestety u niektórych osób ulega ścieńczeniu i wybrzuszeniu, przez co swoim kształtem zaczyna przypominać trójkąt. Tak powstaje choroba, którą określamy mianem stożka rogówki (łac. keratoconus). Jej przebieg jest trudny do przewidzenia - schorzenie postępuje, ale mogą też pojawić się okresy samoistnego zatrzymania. Bez podjęcia leczenia stożek zazwyczaj doprowadza do poważnych zaburzeń wzroku, a w ostateczności - nawet do przeszczepu rogówki.

Przyczyny rozwoju choroby
Można by zapytać: skąd bierze się stożek? Niestety, udzielenie jasnej, konkretnej odpowiedzi nie jest takie proste. Bezpośrednia przyczyna deformacji rogówki nie została jeszcze poznana. Nie oznacza to jednak, że jesteśmy całkowicie bezradni - naukowcom udało się już wyróżnić czynniki, które zwiększają ryzyko pojawienia się stożka. Należą do nich m.in.:

pocieranie oczu;
błędy podczas korzystania z soczewek kontaktowych - szczególnie zbyt długie noszenie ich i brak odpowiedniej higieny;
niektóre choroby genetyczne;
duża ekspozycja na promieniowanie UV - np. niestosowanie okularów przeciwsłonecznych z filtrem UV;
alergie i schorzenia związane z atopią;
niezapalne choroby tkanki łącznej - np. zespół Ehlersa-Danlosa;
niektóre schorzenia wzroku - np. zwyrodnienie barwnikowe siatkówki;
wypadająca zastawka mitralna.

Szczególną uwagę warto zwrócić na tarcie oczu. To nawyk, który (mniej lub bardziej) świadomie ma niemal każdy z nas. Badania dowiodły, że jest jednym z najsilniejszych czynników ryzyka stożka. Dlatego zwróć uwagę, czy np. bezpośrednio po przebudzeniu rano (lub w jakiejkolwiek innej sytuacji) nie pocierasz oczu. Jeśli tak - koniecznie postaraj się tego oduczyć! A jeśli stosujesz soczewki kontaktowe, zawsze pamiętaj o należnej higienie podczas ich używania. Oprócz zmniejszenia ryzyka stożka, pomoże Ci to ochronić się przed wieloma innymi schorzeniami wzroku (a przede wszystkim przed groźnymi infekcjami oka).

Jakie są objawy stożka rogówki?
Jakie symptomy mogą pojawić się, jeżeli wystąpi u nas stożek rogówki? Do najczęstszych objawów tej choroby zaliczamy:

pieczenie, zaczerwienienie, swędzenie oczu;
pogorszenie ostrości wzroku (jak przy krótkowzroczności lub astygmatyzmie);
spadek jakości widzenia w ciemności i przy słabszym oświetleniu;
światłowstręt (czyli nadwrażliwość na światło);
pogorszenie tolerancji soczewek kontaktowych (wypadanie ich z oka, dyskomfort podczas używania).

Trzeba również pamiętać, że stożek potrafi przez długi czas rozwijać się bezobjawowo. A kiedy już pojawią się jego symptomy, mogą mieć nieco inny obraz w zależności od indywidualnych uwarunkowań pacjenta.

Metody leczenia stożka rogówki
Walkę ze stożkiem warto podjąć jak najwcześniej. Regularna kontrola wzroku pomoże nam wykryć schorzenie, gdy będzie ono jeszcze na wczesnym etapie rozwoju. Im szybciej podejmiemy terapię, tym większa szansa na sukces. Całkowite wyleczenie choroby z reguły nie jest możliwe, ale da się skutecznie spowalniać jej rozwój i tym samym opóźnić (lub nawet wyeliminować) ryzyko poważnych powikłań.

Do metod stosowanych w walce ze stożkiem rogówki należą:

zabieg Cross Linking - określany "złotym standardem" w leczeniu tej choroby, szerzej opisujemy go poniżej;
Topoguided - zabieg korzystający z topograficznej mapy rogówki. Polega na modelowaniu rogówki przy pomocy lasera. Obecnie rzadziej stosowany;
wstawienie pierścieni śródgałkowych Intacs - krótki zabieg wszczepienia do oka niewielkich pierścieni, których zadaniem jest regulacja kształtu rogówki i zmniejszanie objawów stożka.

Dodatkowo można stosować specjalne, stabilnokształtne soczewki kontaktowe, które w odróżnieniu od zwykłych, pozwalają na poprawę ostrości wzroku u osób ze stożkowatą rogówką.

Cross Linking - najpopularniejsza i najlepsza metoda leczenia
Na koniec przyjrzyjmy się metodzie najczęściej stosowanej w terapii stożka, czyli zabiegowi Cross Linking. To krótka procedura polegająca na nasączeniu rogówki roztworem ryboflawiny, a następnie naświetleniu jej promieniowaniem UVA o specjalnie dobranej długości fali. Dzięki temu dochodzi do wzmocnienia rogówki - między włóknami kolagenu tworzą się tzw. wiązania krzyżowe. Zabieg pozwala na hamowanie postępów stożka, a znane są nawet przypadki częściowego cofania się schorzenia po jego wykonaniu. Procedura jest krótka (trwa ok. 40 min), bardzo bezpieczna, a dzięki miejscowemu znieczuleniu również całkowicie bezbolesna. Nie wiąże się też z hospitalizacją - jeszcze w tym samym dniu pacjent wraca do domu.

Merytoryczny partner publikacji: Vidiummedica.pl

Artykuł sponsorowany