List pasterski biskupa łomżyńskiego przed pielgrzymką na Jasną Górę

W czwartek 1 sierpnia br. wyruszy doroczna Piesza Pielgrzymka Łomżyńska na Jasną Górę. Pątnicy, wzorem minionych lat, wyruszą do Częstochowy, aby zanieść Matce Bożej swoje podziękowania i prośby. Biskup łomżyński wydał list do wiernych przed 35 PPŁ.

Poniżej pełna treść listu pasterskiego biskupa Janusza Stepnowskiego:

Drodzy Bracia i Siostry, droga młodzieży.

Czerwcowe nabożeństwa do Serca Pana Jezusa w naszych kościołach i przydrożnych krzyżach przypominają nam o zbliżającym się okresie wakacji i urlopów. Wielu z Was snuje plany dotyczące wykorzystania czasu odpoczynku, który zregeneruje siły fizyczne i psychiczne a także odnowi życie duchowe. Wśród wielu możliwości i propozycji jakie są w zasięgu ręki chciałbym zwrócić Waszą uwagę na sprawdzoną i wartościową formę odnowy życia religijnego i duchowego jaką jest Piesza Pielgrzymka Łomżyńska na Jasną Górę.

W tym roku po raz 35 będziemy podążać do naszej Matki i Królowej. Hasłem tegorocznej pielgrzymki jest wezwanie: "Idź za Bożym Duchem". Przemierzając drogi ojczystej ziemi, będziemy szli za głosem Ducha św., który zaprasza nas do przyjaźni z Jezusem Chrystusem i Jego Matką, a także odkrywania swojego miejsca w społeczeństwie, Kościele i świecie.

Pielgrzymka jest niezwykłym czasem przemyślenia swojego życia i odkrycia do czego wzywa nas Bóg, w miejscu i czasie w jakim przyszło nam żyć. Jest to czas odkrywania swojego powołania zwłaszcza gdy chodzi o ludzi młodych. To na pielgrzymce wielu odczytało Boże zaproszenie do pójścia drogą kapłaństwa, życia konsekrowanego, drogą misyjną lub też drogą miłości małżeńskiej. Dziś gdy wielu zastanawia się co w życiu robić i jaki przyjąć punkt odniesienia w chaosie i zgiełku często fałszywych informacji, czas oderwania się od codzienności nabiera niezwykłej wartości. W tym bowiem czasie da się usłyszeć delikatny głos Boga zapraszającego do pójścia za Nim, drogą najlepszą z możliwych, drogą miłości, drogą konkretnego powołania. Temu właśnie zagadnieniu poświęcony będzie tegoroczny program duchowy pielgrzymki.

Zwracam się szczególnie do młodzieży, którą cechuje otwartość ducha poszukującego nowych horyzontów i wielkich wyzwań - jak pisze papież Franciszek w ostatniej adhortacji Christus Vivit (nr. 18). Zachęcam Was do otwarcia się na innych, bezpośrednio w świecie realnym i zbudowania z nimi zdrowych i pięknych relacji, które nadają sens życiu i działaniu. Takie żywe i bezpośrednie więzi przynoszą radość i pozwalają wyzwolić się z wirtualnej rzeczywistości, cyfrowego środowiska będącego często wbrew pozorom obszarem samotności, manipulacji a nie rzadko i przemocy, na co zwraca uwagę Ojciec święty.

Pielgrzymka jest takim pięknym i intensywnym czasem doświadczenia wolności i radości bycia z innymi i bycia dla innych, bo przecież tam właśnie nie tylko doświadczamy dobroci i pomocy braci pielgrzymów i gospodarzy, ale i sami możemy tę pomoc i dobroć okazywać, co daje ogromną radość i satysfakcję. W spotkaniu z drugim człowiekiem, który tak jak ja chce słuchać Słowa Bożego, przeżywać podobne doświadczenie wspólnoty i miłości najlepiej i najpełniej działa sam Bóg. I to zmienia nasze życie, myślenie, wartościowanie i nastawienie do świata.

Świadectwa wielu pielgrzymów potwierdzają to, co mówi Ewangelia: "Gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje, jestem pośród nich" (Mt 18,20). Wspólnota pielgrzymkowa jest przesiąknięta obecnością Jezusa i Jego Matki, a to przebywanie w bliskości z Nim daje człowiekowi pokój, pocieszenie i siłę do codziennego życia miłością wobec tych, którzy pogubili się na swoich życiowych drogach. Mam tu na myśli trudne sytuacje rodzinne związane z przemocą, uzależnieniem alkoholowym, osamotnieniem, brakiem zrozumienia i poczucia bezpieczeństwa we własnym domu. Podejmując decyzję pójścia na pielgrzymi szlak wielu ludzi szuka umocnienia i spojrzenia z Bożej perspektywy na swoje doświadczenia życiowe. Wielu znajduje tam życzliwość, zrozumienie i wsparcie. Nierzadko trud pielgrzymi jest ofiarą w intencji innych bliskich nam osób, bądź też formą zadośćuczynienia za własne grzechy i błędy.

Niezależnie od motywów i intencji to 14 dniowe przebywanie w przestrzeni Boga, we wspólnocie Kościoła pielgrzymującego zawsze przynosi dobre owoce w życiu osobistym i rodzinnym. Uzdalnia bowiem człowieka do kierowania się wartościami duchowymi w podejmowaniu codziennych decyzji i wyborów.

Myślę, że jest to bardzo potrzebne zwłaszcza dziś, gdy świat proponuje mnogość motywacji, nie zawsze szlachetnych, dobrych i prawych a często wręcz egoistycznych i samolubnych usprawiedliwiając je błędnym pojmowaniem wolności człowieka, któremu wydaje się, że może wszystko.

Nie bez znaczenia jest też możliwość dawania świadectwa wiary przez pielgrzymów w takim właśnie świecie. Dawania świadectwa prawdy, którą jest sam Jezus Chrystus. To On mówił o sobie: "Ja jestem drogą, prawdą i życiem" (J 14,6). To Wasze świadectwo pobudza i dodaje odwagi tym, którzy są słabi w wierze, którzy utracili nadzieję, którzy stłamszeni są przez tzw. poprawność polityczną w swoich środowiskach. To właśnie Wy goszcząc na noclegach w domach gospodarzy, rozmawiając z nimi, zapraszając do wspólnej modlitwy na wieczornych apelach, wnosicie w ich życie promień miłości i radości Bożej. Stajecie się współczesnymi apostołami wypełniając to podstawowe powołanie chrześcijanina do głoszenia Ewangelii. Z tego rodzi się też wiele więzi i przyjaźni trwających nieraz długie lata.

Zachęcam więc wszystkich, którzy mają takie możliwości, aby zaufali Bożemu Duchowi i przyjęli zaproszenie na pątniczy szlak. Tych zaś, którzy poczuli delikatne poruszenie serca pragnącego bycia pielgrzymem, ale z różnych powodów zdrowotnych lub obowiązków zawodowych nie mają takiej sposobności zapraszam do duchowego pielgrzymowania w naszych parafiach w grupach białych. Taka forma jest praktykowana w naszej diecezji od 2006 r. Jest to potężna blisko 6 tysięczna grupa, która nie tylko modlitwą i pomocą materialną wspiera idących pątniczym szlakiem, ale także sama doświadcza owoców pielgrzymowania dzięki poświęceniu swego czasu i wysiłku spotykania się we wspólnocie pielgrzymkowej na Apelach Jasnogórskich oraz wstawiennictwu św. Jana Pawła II patrona tejże grupy.

Dziękuję także wszystkim dobroczyńcom, organizatorom, służbom i ludziom dobrej woli, zarówno kapłanom i świeckim, którzy wspierają dzieło pielgrzymowania za ich serce, wysiłek i poświęcony czas. Dzięki Wam wielu naszych braci i sióstr może doświadczyć niezwykłych głębokich duchowych przeżyć zapadających w pamięć i w serce często na całe życie.

Z nadzieją spotkania na pielgrzymim szlaku wszystkim pątnikom, dobrodziejom i organizatorom 35 Pieszej Pielgrzymki Łomżyńskiej na Jasną Górę z serca błogosławię.